Czy Polska JDG świadcząca usługi w Danii musi się tam rejestrowac? Zasady rejestracji polskiej firmy  w Danii są zależne od kilku kluczowych czynników, takich jak czas trwania działalności, forma działalności (usługi czy handel), a także to, czy JDG posiada stałą siedzibę lub biuro w tym kraju.

Jeśli polska JDG wykonuje tylko tymczasowe usługi w Danii, istnieje możliwość prowadzenia działalności bez pełnej rejestracji w tamtejszym systemie.

Świadczenie usług transgranicznych a rejestracja w Danii

Jeśli polska działalność gospodarcza w Danii wykonuje tylko tymczasowe usługi, istnieje możliwość prowadzenia JDG bez pełnej rejestracji w tamtejszym systemie. Na przykład:

 

• Dyrektywa usługowa UE umożliwia przedsiębiorcom z jednego kraju Unii Europejskiej (np. z Polski) tymczasowe świadczenie usług w innym kraju UE (np. w Danii) bez konieczności rejestracji pełnej działalności gospodarczej. Przykładami takich usług mogą być prace budowlane, konsultacje IT, doradztwo biznesowe itp.​​

Jednakże, istotne jest, aby spełnione były określone warunki:

 

• Czas świadczenia usług: Jeśli Twoja działalność ma charakter krótkoterminowy (np. kilka dni, tygodni lub nawet kilka miesięcy), i usługi nie przekraczają 12 miesięcy, to najczęściej wystarczy zgłoszenie usług bez pełnej rejestracji działalności​.

• Brak stałej siedziby w Danii: Jeżeli JDG nie posiada stałego biura, magazynu lub filii w Danii, nie będzie wymagane utworzenie tam osobnej działalności, choć pewne formalności (np. zgłoszenie w duńskim urzędzie celnym, VAT) mogą być wymagane​​.

Pracujesz za granicą albo chcesz zacząć to robić jako polskie JDG? Patrząc na doświadczenia naszych klientów: to dobry pomysł! 🙂 Pomożemy Ci z podatkami w Polsce i zaświadczeniami A1. To nasza specjalizacja!

Sprawdź naszą ofertę!

Czy trzeba rejestrować polskie firmy w Danii? Czas trwania usług – kluczowy czynnik

Czas świadczenia usług w Danii ma kluczowe znaczenie przy określaniu, czy rejestracja działalności gospodarczej w Danii jest konieczna:

 

• Krótkoterminowe usługi: Jeśli działalność JDG w Danii trwa krócej niż 183 dni w ciągu 12 miesięcy (niecały rok), zazwyczaj nie ma konieczności rejestrowania firmy w Danii jako pełnoprawnego podmiotu gospodarczego​. Możesz prowadzić działalność na zasadzie „tymczasowego świadczenia usług” i korzystać z dyrektywy UE, która chroni swobodę przepływu usług.

• Długoterminowe usługi: Jeśli Twoja JDG świadczy usługi przez ponad 183 dni w roku (np. budowa, długotrwałe zlecenia w IT, prowadzenie kursów), może pojawić się obowiązek rejestracji polskiej działalności gospodarczej w Danii, szczególnie jeśli zaczynasz korzystać z lokalnej infrastruktury (wynajem biura, zatrudnianie pracowników w Danii)​.

Stałe miejsce prowadzenia działalności – biuro, filia

W przypadku, gdy Twoja działalność jednoosobowa w Danii przybiera bardziej stały charakter, na przykład:

 

• Wynajmujesz biuro w Danii,

• Otwierasz magazyn na towary,

• Zatrudniasz pracowników na miejscu,

wówczas musisz zarejestrować swoją działalność w duńskim rejestrze przedsiębiorców (Erhvervsstyrelsen), uzyskać numer CVR, który jest odpowiednikiem polskiego NIP-u, i prowadzić rozliczenia zgodnie z duńskim prawem podatkowym​.

Przykład:

 

• Jeśli prowadzisz firmę zajmującą się instalacją systemów IT, i zaczynasz regularnie świadczyć usługi w Danii, wynajmujesz tam magazyn na sprzęt i pracowników, konieczna będzie rejestracja w duńskim rejestrze oraz opłacanie podatków lokalnie.

Rejestracja w duńskich organach: czy trzeba rejestrować polskie JDG w Danii?

Jeśli polska JDG (jednoosobowa działalność gospodarcza) działa w Danii dłużej niż kilka miesięcy lub prowadzi tam bardziej trwałą działalność (np. poprzez posiadanie biura, magazynu, lub zatrudnianie pracowników), konieczne jest dopełnienie formalności w duńskich urzędach. Oto szczegółowe wyjaśnienie, jakie formalności należy spełnić i w jakich sytuacjach wymagana jest rejestracja polskiej działalności gospodarczej w Danii.

Rejestracja w systemie VAT – kiedy jest konieczna?

Duński podatek VAT (moms) działa podobnie jak w Polsce, a zatem jeśli świadczysz usługi na terenie Danii i przekraczasz określony próg obrotu, konieczna może być rejestracja jako podatnik VAT.

 

• Próg VAT: Próg rejestracji do VAT dla zagranicznych firm wynosi w Danii około 50 000 DKK (ok. 30 000 PLN) w skali roku​​. Oznacza to, że jeśli wartość Twoich usług świadczonych na terytorium Danii przekroczy ten próg, będziesz zobowiązany do rejestracji do VAT w duńskim systemie podatkowym (SKAT).

• Rejestracja do VAT niezależnie od progu: W przypadku usług budowlanych lub innych usług świadczonych na rzecz duńskich firm, konieczność rejestracji do VAT pojawia się niezależnie od przekroczenia progu. Dzieje się tak, ponieważ duńskie prawo VAT wymaga rejestracji firm zagranicznych już na etapie podejmowania działalności w niektórych sektorach, takich jak budownictwo.

Przykład 1: Jeśli świadczysz usługi budowlane na rzecz duńskiego klienta, nawet jednorazowe i o wartości poniżej 50 000 DKK, musisz zarejestrować się do VAT w Danii, ponieważ usługi budowlane podlegają szczególnym regulacjom​.

Przykład 2: JDG zajmująca się doradztwem IT świadczy usługi na rzecz duńskiej firmy. Jeśli wartość tych usług nie przekracza progu 50 000 DKK, nie ma potrzeby rejestrowania się do VAT, chyba że suma usług świadczonych w Danii w ciągu roku przekroczy tę kwotę.

Numer CVR – rejestracja w duńskim rejestrze przedsiębiorców (Erhvervsstyrelsen)

Jeśli Twoja działalność ma bardziej stały charakter (np. wynajmujesz biuro, magazyn, posiadasz pracowników w Danii), musisz zarejestrować swoją działalność w Erhvervsstyrelsen (duński odpowiednik KRS) i uzyskać numer CVR.

 

• CVR to duński numer identyfikacji podatkowej i przedsiębiorcy, odpowiednik polskiego NIP-u oraz REGON-u, który jest wymagany, aby móc prowadzić legalnie działalność gospodarczą w Danii​​.

• Kiedy trzeba uzyskać CVR? Rejestracja w systemie CVR jest wymagana, gdy działalność ma charakter stały. Oznacza to, że jeśli otwierasz biuro, wynajmujesz lokal, czy zatrudniasz pracowników w Danii, rejestracja w Erhvervsstyrelsen jest niezbędna.

Przykład: Firma budowlana z Polski, która wynajmuje biuro i magazyn w Danii na potrzeby swoich operacji, musi zarejestrować się w systemie CVR, niezależnie od długości prowadzenia działalności.

Rejestracja w RUT – zgłaszanie usług transgranicznych

Zagraniczne firmy świadczące usługi w Danii, w tym polskie JDG, muszą zgłaszać swoje działania w Register of Foreign Service Providers (RUT). Jest to system rejestracji firm zagranicznych, które świadczą usługi tymczasowo na terytorium Danii.

 

• Kto musi się zarejestrować w RUT? Obowiązek ten dotyczy firm, które wykonują prace na terytorium Danii przez krótszy okres (np. kilka miesięcy) bez otwierania stałej siedziby​. Dotyczy to zwłaszcza branż takich jak budownictwo, transport, instalacje.

• Kiedy należy się zarejestrować? Zgłoszenie musi nastąpić przed rozpoczęciem świadczenia usług na terytorium Danii. Obowiązek ten dotyczy każdej działalności, nawet krótkoterminowej, jeśli jej wartość przekracza 50 000 DKK lub jest prowadzona na rzecz duńskich firm​.

• Konsekwencje braku rejestracji w RUT: Brak rejestracji polskiej firmy w Danii może prowadzić do kar finansowych. Dodatkowo, brak zgłoszenia może spowodować, że działalność będzie traktowana jako nielegalna na terytorium tego kraju.

Przykład: Polska firma budowlana świadcząca usługi instalacyjne w Kopenhadze przez okres 3 miesięcy musi zgłosić swoją działalność do systemu RUT, nawet jeśli nie planuje otwierać biura w Danii.

Rejestracja pracowników i system ubezpieczeń społecznych

Jeżeli delegujesz pracowników do pracy za granicą, w tym przypadku Danii, konieczne jest spełnienie kilku ważnych wymogów związanych z ubezpieczeniem społecznym oraz rejestracją pracowników:

 

• Zaświadczenie A1: Jeśli Twoi pracownicy zostają delegowani do Danii na tymczasowe usługi, musisz uzyskać dla nich zaświadczenie A1 z ZUS. Dokument ten potwierdza, że pracownicy podlegają polskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, a nie duńskiemu. Jeśli nie masz zaświadczenia A1, pracownicy będą musieli być objęci duńskim systemem ubezpieczeń, co wiąże się z dodatkowymi kosztami​​.

• Rejestracja pracowników: W przypadku długoterminowego zatrudnienia na terytorium Danii (ponad 183 dni) lub gdy działalność JDG jest uznana za stałą, pracownicy muszą być zarejestrowani w duńskim systemie podatkowym oraz ubezpieczeniowym​.

Przykład: Firma budowlana z Polski deleguje pracowników na plac budowy w Danii. Pracownicy, którzy pracują tam dłużej niż 183 dni, będą musieli zostać zarejestrowani w duńskim systemie podatkowym, chyba że mają zaświadczenie A1 potwierdzające, że są objęci polskim systemem ubezpieczeń społecznych.

Formalności związane z wynajmem biura lub magazynu

Posiadanie stałej siedziby (np. biura lub magazynu) w Danii wiąże się z koniecznością rejestracji działalności w Erhvervsstyrelsen oraz opłacaniem lokalnych podatków. Posiadanie takiej infrastruktury może być traktowane jako posiadanie tzw. stałego zakładu (permanent establishment), co rodzi dodatkowe obowiązki podatkowe, takie jak:

 

• Opłacanie podatku dochodowego od zysków osiąganych w Danii.

• Płacenie lokalnych opłat za nieruchomości.

Przykład: Jeśli JDG wynajmuje biuro w Danii i prowadzi z niego swoje operacje, jest zobowiązana zarejestrować działalność w systemie CVR oraz płacić podatki dochodowe i opłaty lokalne, nawet jeśli działalność nie przekracza 183 dni.

Opodatkowanie działalności polskiej JDG w Danii – szczegółowe omówienie

Opodatkowanie działalności gospodarczej prowadzonej przez polską JDG w Danii zależy od kilku kluczowych czynników, takich jak czas trwania działalności, rodzaj działalności oraz to, czy JDG posiada stały zakład w Danii. W tym punkcie szczegółowo omówimy, jakie podatki mogą dotyczyć polskiej JDG działającej w Danii, oraz jakie są zasady unikania podwójnego opodatkowania.

Podatek dochodowy od osób fizycznych

W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej (JDG) polskiego przedsiębiorcy, który działa w Danii, może zaistnieć obowiązek zapłaty podatku dochodowego w Danii. Jednak obowiązek ten zależy od kilku istotnych czynników, które omówimy poniżej:

Stały zakład (Permanent Establishment)

Jeśli JDG prowadzi w Danii działalność na tyle długo, że staje się to działalność „stała”, np. wynajmuje biuro, magazyn lub posiada personel na stałe w Danii, to uznaje się, że przedsiębiorstwo posiada tam tzw. stały zakład (ang. Permanent Establishment). Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Danią, dochód z działalności prowadzonej przez stały zakład w Danii powinien być opodatkowany w Danii.

 

• Stały zakład powstaje wtedy, gdy JDG prowadzi działalność przez dłuższy czas (ponad 183 dni w roku), posiada biuro, zakład produkcyjny lub innych pracowników na miejscu, a działania te są stałe i ciągłe. Przykładem może być prowadzenie firmy budowlanej z regularnymi projektami w Danii​.

Zasada 183 dni

Jeśli polski przedsiębiorca prowadzi działalność w Danii krócej niż 183 dni w ciągu roku podatkowego, nie będzie zobowiązany do płacenia podatku dochodowego w Danii. Taki przedsiębiorca opodatkowuje swoje dochody w Polsce, pod warunkiem, że nie prowadzi stałej siedziby w Danii. Oznacza to, że działalność krótkoterminowa, np. czasowe świadczenie usług, nie powoduje obowiązku podatkowego w Danii​​.

Przykład: Jan prowadzi JDG w Polsce i świadczy usługi IT w Danii przez 3 miesiące w roku. Ponieważ nie przekracza on 183 dni i nie posiada stałej siedziby, jego dochód z działalności będzie opodatkowany w Polsce.

Zasady unikania podwójnego opodatkowania

Zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Danią, polski przedsiębiorca działający w Danii, który jest rezydentem podatkowym w Polsce, może być zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego w Polsce, jeśli jego działalność nie tworzy stałego zakładu w Danii. Mechanizmy unikania podwójnego opodatkowania, takie jak metoda wyłączenia z progresją lub zaliczenia proporcjonalnego, pozwalają uniknąć płacenia podatku w dwóch krajach za te same dochody.

 

• Metoda wyłączenia z progresją: Jeśli dochód przedsiębiorcy jest opodatkowany w Danii, to ten dochód jest wyłączony z opodatkowania w Polsce, ale może być brany pod uwagę przy ustalaniu stawki podatkowej dla innych dochodów.

• Metoda zaliczenia proporcjonalnego: Podatek zapłacony w Danii może zostać zaliczony na poczet podatku należnego w Polsce, co oznacza, że przedsiębiorca nie będzie płacił podatku podwójnie, ale jedynie dopłaci różnicę, jeśli stawki w Polsce są wyższe​​.

Przykład: Ewa prowadzi polską JDG, która ma stałe biuro w Kopenhadze i działa tam przez cały rok. Dochód z działalności w Danii będzie opodatkowany w Danii, ale zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie będzie musiała płacić podatku od tego dochodu w Polsce, poza uwzględnieniem dochodów do wyliczenia stawki dla innych źródeł przychodów.

VAT – podatek od towarów i usług

W przypadku świadczenia usług w Danii, polska JDG może być zobowiązana do rozliczenia VAT (w Danii: moms). W Danii obowiązuje stawka VAT wynosząca 25%, która może różnić się od stawek VAT w Polsce.

Rejestracja do VAT w Danii

Jak wspomniano wcześniej, jeśli wartość usług świadczonych przez polską JDG w Danii przekroczy 50 000 DKK (ok. 30 000 PLN) w skali roku, przedsiębiorca musi zarejestrować się jako podatnik VAT w Danii​​.

 

• Kiedy obowiązuje odwrotne obciążenie VAT?: W niektórych przypadkach, np. w usługach świadczonych między firmami zarejestrowanymi w różnych krajach UE, może obowiązywać mechanizm odwrotnego obciążenia (reverse charge). W ramach tego mechanizmu to odbiorca usługi (firma duńska) jest odpowiedzialny za rozliczenie VAT, a polska JDG wystawia fakturę bez naliczania podatku​​.

Przykład: Firma z Polski świadczy usługi informatyczne na rzecz duńskiego przedsiębiorstwa. Jeśli obie firmy są podatnikami VAT, to stosuje się odwrotne obciążenie – duńska firma rozlicza VAT w Danii, a polska JDG wystawia fakturę netto, bez VAT.

Inne podatki lokalne i opłaty

Jeśli JDG posiada w Danii stały zakład (np. biuro, magazyn) lub prowadzi tam działalność na stałe, może być zobowiązana do opłacania również innych lokalnych podatków, takich jak:

 

• Podatek od nieruchomości: Właściciele lub najemcy nieruchomości w Danii mogą być zobowiązani do płacenia podatku od nieruchomości. Wysokość tego podatku zależy od wartości nieruchomości i lokalnych stawek​.

• Podatek od wynagrodzeń: Jeśli JDG zatrudnia pracowników w Danii, konieczne jest opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne oraz podatku od wynagrodzeń w duńskim systemie​​.

Ostateczne opodatkowanie zależy od konkretnych okoliczności prowadzenia działalności, takich jak czas jej trwania, wartość usług oraz struktura działalności w Danii.

Ubezpieczenia społeczne i pracownicy – szczegółowe omówienie

Jeśli polska JDG (jednoosobowa działalność gospodarcza) prowadzi działalność w Danii i deleguje tam pracowników lub zatrudnia lokalnych pracowników, musi przestrzegać przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych w Polsce i Danii. W tej sekcji szczegółowo omówimy, jakie są obowiązki związane z ubezpieczeniami społecznymi, rejestracją pracowników, a także jakie są zasady dotyczące delegowania pracowników do Danii oraz uzyskania zaświadczenia A1.

Delegowanie pracowników do Danii – zaświadczenie A1

Gdy polska JDG wysyła pracowników do pracy w Danii w ramach świadczenia usług, pracownicy ci mogą być nadal objęci polskim systemem ubezpieczeń społecznych, pod warunkiem uzyskania odpowiedniego zaświadczenia z ZUS.

Zaświadczenie A1

 

• Co to jest A1?: Zaświadczenie A1 to dokument wydawany przez ZUS, który potwierdza, że pracownik delegowany do innego kraju UE (w tym do Danii) podlega ubezpieczeniom społecznym w Polsce, a nie w kraju, do którego jest delegowany. Oznacza to, że składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe itp.) nadal opłacane są w Polsce.

• Kiedy jest potrzebne?: Zaświadczenie A1 jest konieczne, gdy polska firma deleguje swoich pracowników do pracy w innym kraju członkowskim UE (np. w Danii) na tymczasowy okres. Zasadniczo okres ten nie powinien przekraczać 24 miesięcy, choć możliwe jest przedłużenie tego okresu w wyjątkowych sytuacjach.

• Kiedy pracownik nie podlega już polskiemu ubezpieczeniu?: Jeśli zaświadczenie A1 nie zostanie uzyskane, lub gdy pracownik jest w Danii przez dłuższy okres (powyżej 24 miesięcy), może zaistnieć obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w Danii. W takiej sytuacji, pracownicy podlegają duńskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych, co wiąże się z rejestracją ich w duńskich urzędach i płaceniem składek według duńskich przepisów.

Przykład: Firma budowlana z Polski deleguje pracowników do pracy przy projekcie budowlanym w Danii na 6 miesięcy. Aby pracownicy nadal byli objęci polskim systemem ubezpieczeń społecznych, firma musi uzyskać zaświadczenie A1 z ZUS. Dzięki temu nie musi odprowadzać składek w duńskim systemie.

Czy wiesz, że zaświadczenie A1 trzeba rozliczyć?

Przeczytaj na naszym blogu!

Jak uzyskać A1?

Aby uzyskać zaświadczenie A1 dla pracowników delegowanych do Danii, JDG musi złożyć odpowiedni wniosek do ZUS, wraz z dokumentacją potwierdzającą, że działalność firmy w Polsce jest rzeczywista i że pracownicy będą wykonywać zadania czasowo poza Polską.

Kontrole i sankcje:

W Danii może być prowadzona kontrola przestrzegania przepisów o delegowaniu pracowników, w tym posiadania ważnego zaświadczenia A1. Brak tego zaświadczenia może skutkować koniecznością płacenia składek na ubezpieczenia społeczne w Danii, co może być bardziej kosztowne niż w Polsce.

Pracownicy lokalni – zatrudnienie pracowników w Danii

Jeśli JDG zdecyduje się zatrudnić pracowników bezpośrednio w Danii (np. pracowników duńskich), musi przestrzegać duńskiego prawa pracy i przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych.

Obowiązki pracodawcy przy zatrudnianiu pracowników w Danii

 

• Rejestracja pracowników: Pracownicy zatrudnieni w Danii muszą być zarejestrowani w duńskim systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatkowym. Pracodawca musi zarejestrować firmę jako płatnika składek w duńskim urzędzie skarbowym (SKAT) oraz zgłosić pracowników do odpowiednich instytucji ubezpieczeniowych.

• Składki na ubezpieczenia społeczne: Pracodawca jest zobowiązany do opłacania składek na duńskie ubezpieczenie społeczne za każdego zatrudnionego pracownika. Składki te obejmują ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz zdrowotne.

• Podatek dochodowy: Pracodawca musi także odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy pracownika do duńskiego urzędu skarbowego (SKAT). Duńskie przepisy podatkowe mogą być bardziej rygorystyczne niż polskie, co oznacza, że pracodawca musi być świadomy różnic w stawkach podatkowych i składkach ubezpieczeniowych.

Przykład: Firma budowlana otwiera biuro w Danii i zatrudnia tam lokalnych pracowników. Pracownicy ci muszą być objęci duńskim systemem ubezpieczeń społecznych, a firma musi opłacać składki oraz zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z duńskim prawem.

Pracownicy delegowani – wynagrodzenie i warunki pracy

Pracownicy delegowani do pracy w Danii muszą mieć zapewnione odpowiednie warunki pracy zgodne z przepisami obowiązującymi w Danii. Oznacza to, że polska działalność gospodarcza w Danii dostosować się do lokalnych standardów dotyczących wynagrodzenia, godzin pracy, odpoczynku i innych praw pracowniczych.

Minimalne wynagrodzenie i warunki pracy

Chociaż Dania nie ma ustawowej płacy minimalnej, w praktyce minimalne wynagrodzenie jest regulowane przez układy zbiorowe w różnych branżach. Pracownicy delegowani muszą otrzymywać wynagrodzenie zgodne z minimalnymi stawkami określonymi w układach zbiorowych dla danej branży, jeśli takie istnieją.

 

• Warunki pracy: Delegowani pracownicy muszą także pracować w warunkach zgodnych z duńskim prawem pracy, w tym przepisami dotyczącymi maksymalnego czasu pracy, minimalnych okresów odpoczynku oraz urlopów. W przypadku naruszenia tych przepisów pracodawca może zostać ukarany.

Kontrole warunków pracy

W Danii organy kontroli pracy mogą sprawdzać, czy pracownicy delegowani pracują na warunkach zgodnych z przepisami prawa pracy. Brak spełnienia tych wymagań może skutkować sankcjami finansowymi, a nawet zakazem prowadzenia działalności w Danii.

Przykład: Firma budowlana z Polski deleguje pracowników do Danii na budowę, gdzie obowiązują wyższe niż w Polsce stawki wynagrodzenia zgodnie z lokalnymi układami zbiorowymi. Firma musi zapewnić pracownikom wynagrodzenie zgodne z tymi przepisami, a także przestrzegać duńskich przepisów dotyczących godzin pracy i urlopów.

Ubezpieczenie zdrowotne i świadczenia socjalne

W przypadku, gdy pracownicy pracują długoterminowo w Danii, mogą być objęci duńskim systemem ubezpieczeń zdrowotnych i innych świadczeń socjalnych.

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ)

Pracownicy delegowani mogą korzystać z Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), co zapewnia im dostęp do opieki zdrowotnej w Danii na takich samych zasadach, jak obywatele Danii. Jest to istotne w przypadku nagłych wypadków lub konieczności skorzystania z publicznych świadczeń zdrowotnych.

Świadczenia socjalne

Jeżeli pracownik podlega duńskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych (np. nie ma A1 lub jest zatrudniony w Danii na stałe), ma on prawo do świadczeń socjalnych, takich jak zasiłki chorobowe, macierzyńskie, emerytalne itp., zgodnie z duńskimi przepisami.

W Danii system świadczeń socjalnych jest dobrze rozwinięty i oparty na duńskim prawie pracy oraz przepisach dotyczących ubezpieczeń społecznych. Jeśli pracownik podlega duńskiemu systemowi ubezpieczeń społecznych (czyli nie ma zaświadczenia A1, które potwierdza, że jest ubezpieczony w Polsce, lub jeśli jest zatrudniony w Danii na stałe), ma on prawo do korzystania z różnych świadczeń socjalnych. Poniżej wyjaśnię, jakie to świadczenia i jakie przepisy je regulują

.

Zasiłek chorobowy (sygedagpenge)

Zgodnie z duńskim prawem, jeśli pracownik jest zatrudniony w Danii, ma prawo do zasiłku chorobowego, jeśli z powodu choroby nie może wykonywać swojej pracy. Pracodawca ma obowiązek wypłacać wynagrodzenie chorobowe przez pierwsze 30 dni choroby, jeśli pracownik spełnia określone warunki, takie jak:

 

• Pracownik musi być zatrudniony przez co najmniej 8 tygodni przed zachorowaniem i przepracować minimum 74 godziny.

• Po 30 dniach wypłaty od pracodawcy, pracownik może ubiegać się o zasiłek chorobowy od władz lokalnych (gminy). Zasiłek ten może być wypłacany do maksymalnie 22 tygodni w ciągu 9 miesięcy.

Prawo to reguluje Ustawa o zasiłku chorobowym (Sygedagpengeloven), która szczegółowo opisuje prawa i obowiązki pracodawcy oraz pracownika w przypadku choroby.

Zasiłek macierzyński i ojcowski (barselsdagpenge)

Pracownicy w Danii mają prawo do zasiłku macierzyńskiego (lub ojcowskiego) w przypadku narodzin dziecka. Zasiłek ten przysługuje zarówno matce, jak i ojcu dziecka, a długość urlopu i wysokość świadczeń zależy od kilku czynników.

 

• Matka może rozpocząć urlop macierzyński na 4 tygodnie przed porodem i ma prawo do co najmniej 14 tygodni urlopu po narodzinach dziecka.

• Ojciec dziecka ma prawo do 2 tygodni urlopu ojcowskiego bezpośrednio po narodzinach.

• Po obowiązkowym okresie, rodzice mogą podzielić się 32 tygodniami dodatkowego urlopu, który można wykorzystać wspólnie lub indywidualnie.

Świadczenie macierzyńskie i ojcowskie wypłacane jest przez władze lokalne (gminy) na podstawie Ustawy o zasiłkach macierzyńskich (Barselsloven).

Emerytura (folkepension)

Pracownik, który mieszka i pracuje w Danii przez odpowiedni okres, może mieć prawo do państwowej emerytury (folkepension). Prawo do emerytury jest uzależnione od czasu zamieszkania w Danii – pracownik musi mieszkać tam przez co najmniej 3 lata między 15. a 65. rokiem życia, aby uzyskać częściowe prawo do emerytury. Pełna emerytura przysługuje osobom, które mieszkały w Danii przez co najmniej 40 lat.

 

• Duńska emerytura państwowa jest wypłacana po osiągnięciu wieku emerytalnego, który wynosi obecnie 66-67 lat, w zależności od daty urodzenia.

• Wysokość emerytury zależy od liczby lat przepracowanych i zamieszkałych w Danii.

• Oprócz państwowej emerytury, pracownicy mogą także uczestniczyć w prywatnych lub zakładowych programach emerytalnych (arbejdsmarkedspension), które są często obowiązkowe na mocy układów zbiorowych.

Zasiłek dla bezrobotnych (dagpenge)

Pracownik, który traci pracę, może być uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych (dagpenge), pod warunkiem że był członkiem duńskiej kasy ubezpieczeń na wypadek bezrobocia (A-kasse) przez co najmniej 12 miesięcy i spełnia warunki dotyczące przepracowanego czasu.

• Pracownik musi zarejestrować się jako osoba bezrobotna i aktywnie poszukiwać pracy.

• Zasiłek dla bezrobotnych można pobierać przez maksymalnie 2 lata w ciągu 3-letniego okresu, a wysokość świadczenia zależy od poprzednich dochodów.

Świadczenia na dzieci (børne- og ungeydelse)

Rodzice pracujący i zamieszkujący w Danii mają prawo do świadczeń na dzieci, które są wypłacane regularnie przez władze lokalne. Wysokość tych świadczeń zależy od wieku dziecka i nie zależy bezpośrednio od dochodów rodziny.